Foto's à volonté.

Zaterdag 29/03

Gisteren zijn mijn mama met Johan aangekomen met een beetje tegenslag. De bagage van mijn mama is in Londen achtergebleven en zal pas met de volgende vlucht aankomen. Elk nadeel heeft meestal ook een voordeel. Voordeel = SHOPPEN.

Caren en Marines hadden voor ons een uitstapje geregeld. Ze wouden Angelique de verjaardag van haar leven bezorgen. Jackie en Alfred, 2 vrienden van Marines, mijn mama en Johan vergezelden ons op deze trip. Eerst gingen we naar een multicultureel feest in Woodstock. Eten en mensen van alle landen waren hier aanwezig. Zelfs een standje met Belgische wafels en patisserie. Uit curiositeit ben ik toch eens gepasseerd en gecheckt of de wafels eruit zagen zoals ze eruit horen te zien. Dikke duim voor de verantwoordelijken van het standje, want ze zagen er delicieuze uit. Na een glaasje cava en een oester gingen Angelique en ik mijn mama en Johan opwachten aan de ingang van het evenement. Dit was ons afspreekpunt waar we elkaar voor de eerste keer een knuffel gingen geven in Zuid-Afrika. Na de kennismaking met het gastgezin en het eten van een lekkere hap, vertrokken we naar een prachtig privaat strand in Cape Town. Er werden enkele flessen cava gekocht en leeggedronken. Een beetje decadent misschien, maar ik zeg er toch geen neen tegen. Stiekem voelde ik me een filmster. Om de avond af te sluiten zijn we met zijn allen iets gaan eten. Toffe en gezellige dag!

  

Zondag 30/03

7u30 opstaaaaaan! Geen kans dat ik deze dag met het verkeerde been uit bed kon stappen. Onze trip door Zuid-Afrika begint!! EINDELIJK gaan we wilde dieren zien. Want voor de mensen die dachten zoals mij: ‘In Zuid-Afrika lopen de giraffen en zebra’s niet opeens door je tuin.’. Zondagochtend was er nog goed nieuws. Caren en Marines zijn verloofd! Een echte verassing was dit niet. Angelique en ik waren samen met Caren al eens naar verlovingsringen gaan kijken.

Mama en Johan kwamen ons rond 10u30 bij Caren thuis halen voor een lange rit richting Volmoed.

Marines had voor ons een route uitgestippeld waar meer te zien was dan alleen autostrade. Wat is Zuid-Afrika mooi! Onze eerste stop was in een restaurantje ‘De Kloof’. Hier kunnen gezinnen echt ontspannen. Een leuke speeltuin voor de kinderen en een perfecte locatie om te chillen voor de ouders. Na een lange rustpauze à terug met z’n allen de auto in.

19u20: aangekomen in het stadje. Het was al donker en aangezien geen adres van het hotel te vinden was, moesten we een beetje rondrijden. Opeens passeerden we een township. Dit was de eerste keer dat ik ietsiepietsie bang werd. Aangezien we ons hotel niet vonden, moest Johan de hotelmanager bellen. Onderweg had hij zich al eens missproken en gingen we volgens hem in ‘Volbloed’ overnachten. Hilarisch toen hij via de telefoon vertelde dat we al waren aangekomen in Volbloed i.p.v. Volmoed. Na 10 minuutjes wachten kwam de hotelmanager ons halen. Dit was een heel kleine, schattige en grappige man die precies peper in zijn gat had. Speciaal voor ons is de keuken nog iets langer open gebleven. De manager bediede ons zelf en gaf ons buiten een informatieve uitleg over de sterren en planeten. Mars, Jupiter en de Melkweg zijn hier super goed te zien.

Maandag 31/03

Het hotel is onderdeel van een domein dat tot 1 van de 10 grootste struisvogelboerderijen van de wereld behoort. 7500 struisvogels zijn hier aanwezig. Vandaag zijn we de struisvogels een bezoekje gaan brengen. Wat een rondleiding!!! Het volgende heb ik hier gedaan/geleerd:

• Een vol struisvogelei weegt 3kilo.
• Een mannetjes struisvogel is zwart en een vrouwtjes struisvogel is grijs.
• Onbevruchte struisvogeleieren worden gebruikt om kunst van te maken.
• Een plumeau wordt op 2 minuten gemaakt (door iemand met veel ervaring).
• Babystruisvogels zijn overdreven schattig, maar worden niet graag geknuffeld.
• Wanneer een volwassen struisvogel maïs uit je hand eet, doet dat geen pijn.
• Mensen tot max 120 kilo kunnen op struisvogeleieren gaan staan zonder dat ze breken.
• Een struisvogel zit best wel comfortabel.
• Struisvogel rijden is de max! Maar wat gaan ze sneeeeeeee……l.

Na het struisvogelpark zijn we naar ‘Cango Wildlife Ranch’ in Oudtshoorn geweest. ‘Special moments with a wild touch.’ Ook hier heb ik dingen meegemaakt die ik nooit van mijn leven zal vergeten. Eerst deden we een rondleiding onder begeleiding van een kei coole gids. Eindelijk zagen we wilde dieren. Spijtig genoeg niet in de wildernis, maar toch… EINDELIJK. Alle dieren waren leuk, maar de katachtige krijgen toch mijn voorkeur. Bij het zien van leeuwen ,tijgers, cheeta’s,… word ik heel enthousiast. Ik kan het moeilijk verwoorden welk gevoel ik krijg, maar het is een beetje te vergelijken met wanneer een klein kindje zijn verjaardagscadeautjes mag opendoen.

Mijn euforie bereikte zijn hoogtepunt wanneer ik de cheeta’s mocht aanraken. Ik denk dat ik hier vannacht over zal dromen.

Na Cango Wildlife Ranch zijn we naar het kunstfeest in Oudtshoorn gegaan. Vergelijkbaar met de Gentse Feesten maar kleiner. Ik heb het gevoel dat ik veel hetzelfde vertel want ook hier hebben we lekker gegeten.

Morgen terug lang in de auto zitten richting Adopark!

Bijna vakantie!

Vandaag hebben Angelique en ik aan ons project gewerkt. De pijlen die de weg tonen naar 'Klein België', onze PowerPoint en affiche zijn al klaar.  Vandaag is het de laatste dag school voor de vakantie. Joepie de poepie wat is iedereen vrolijk. De kinderen zijn uitgelaten, giechelen en maken veel plezier.  

Angelique is morgen jarig! Om dit te vieren spreken we vandaag af met alle studenten in Klapmuts om een beetje te kuieren. Wat kijken we er al naar uit om de toffe Belgische bende opnieuw te zien!

Na regen komt zonneschijn.

Gisteren moesten Angelique en ik voor de laatste keer extra vroeg opstaan. De lessen EBW en NW werden afgerond. Wat is het leuk om hier les te geven. Net zoals bij de leerlingen in België werkten de Afrikaanse leerlingen zeer goed. Voor de les NW hadden we fruit meegebracht zodat we duidelijk konden aantonen dat het vruchtbeginsel het vruchtvlees wordt en dat de pit bestaat uit een zaadbedekking, endosperm en embryo. In onze planning hadden we geschreven dat de leerlingen per 2 zelf een druif, appel en mango moesten opensnijden. Hier hadden we ons op voorzien, maar de leerkracht vond dit iets te gevaarlijk. We besloten, door ons, opengesneden vruchten door te geven.

Eigenlijk hadden we een beetje geluk dat de kinderen de vruchten niet zelf mochten opensnijden want in de keuken van de school was maar 1 mes aanwezig.

Tijdens de periodes dat Angelique en ik geen les moesten geven, hebben we gewerkt aan ons project.

Ook zijn we eens gaan kijken in de schoolbibliotheek. Waauuw! Wat hebben ze hier veel boeken en leuke kunstwerkjes gemaakt door de kinderen. Ik denk dat er bij ons in België niet veel scholen zijn met een bibliotheek als deze. In de bibliotheek is steeds dezelfde persoon aanwezig die voor dit wonderlijke plekje verantwoordelijk is. Angelique en ik zouden graag een voorleesmoment houden en waren vandaag op zoek naar het perfecte boek. Hiervoor deden we beroep op de verantwoordelijke. Ze hielp ons onmiddellijk. Het is duidelijk dat ze echt gepassioneerd is door de bibliotheek en de activiteiten die hier doorgaan. Lezen wordt hier echt gestimuleerd. Overal op de muren zijn motiverende teksten geplaatst, de boeken zijn duidelijk geklasseerd,... En het werkt!

 

Blijkbaar worden dagelijks heel wat boeken uitgeleend door leerlingen.

Beneden naast de ingang van het gebouw wordt 2 of 3 maal per jaar een boekenverkoop gehouden. Zelf ben ik geen boekenworm, maar heel wat van deze boeken zien er leuk uit om voor te lezen tijdens lessen.

Gisteren was het weer  eens super slecht weer. Regen, regen en nog eens regen. Wat ik nog niet eerder vermeld heb is dat heel wat leerlingen hier op hun blote voeten naar school komen. Zelf wanneer het regent...

Vandaag hebben Angelique, Caren en ik iets langer kunnen slapen. Elke avond proberen we rond 22u00/22u30 te gaan slapen. Toch zou ik elke morgen nog een dutje kunnen doen in de auto.

Aangezien Coco ( de hond ) deze ochtend binnen zijn behoefte had gedaan, waren we iets later vertrokken. We waren bijna 100% zeker dat we later dan anders op de school zouden aankomen. Maar wonder boven wonder was dit niet het geval. Het verkeer was iets rustiger dan anders. Ook hier kan je veel kostbare minuten verliezen door in de file te staan.

Na onze dagelijkse ochtendkoffie in de leraarskamer gingen Angelique en ik weer van start aan het project. Het begint vorm te krijgen! Joepie! Alle opdrachten, nodige materialen,... zijn neergeschreven. Nu alleen nog alles verwezenlijken. Ik heb er in ieder geval een goed oog in!

In tegenstelling tot gisteren schijnt vandaag de zon! Niet zo hard, maar ze schijnt!!

Rocked it again

Dag 2 als juffrouw in Afrika. De dagplanning werd helemaal verstoord door alweer een bedanking aan de sponsors van de sportteams. Ook de kinderen werden in de bloemetjes gezet. De bedanking duurde van 07:45 tot 09:05. Aangezien Angelique de eerste 2 lessen moest geven en ik de 3^de dachten we even dat we het morgen zouden moeten inhalen. Dit was echter niet het geval. De lesuren  schoven op waardoor Angelique nog 1 les wiskunde kon geven en ik de les EBW.

Tijdens de les  EBW kwamen sommige leerlingen later binnen in de klas omdat ze nog op de foto moesten, leerlingen van andere klassen brachten formulieren binnen,… Dit is niet zo leuk als je staat les te geven en er zoveel lawaai wordt gemaakt. Het Afrikaans lukt al aardig, maar het gaat toch een pak beter als ik kan horen wat de andere leerlingen en ook ikzelf zeggen. Gelukkig was dit rumoer na 15 min gedaan.

De les EBW ging over natuurrampen en epidemieën, een leuk onderwerp om les over te geven. Dit interesseert de kinderen. Tijdens de lessen wiskunde werden vooral veel oefeningen gemaakt. Na de herhaling merkte ik 1 jongen op die het minder goed begreep. Na extra individuele uitleg lukte het al veel beter. Op het einde van de les kreeg ik van de leerkracht een de kinderen een ‘proficiat-applaus’. Altijd een beetje moeilijk om dan een bepaalde houding aan te nemen, maar wel super om te ontvangen!

Een leerling uit mijn klas in schooluniform.


Na het lesgeven  waren Angelique en ik uitgehongerd. We kregen van het keukenpersoneel een lekkere warme maaltijd en een soort van roze trilpudding met vanillepudding.

Qua smaak zat het niet slecht, maar eigenlijk ook niet zo goed. Ik heb hier al lekkerder dingen gegeten.

Zodra ik klaar ben met mijn blog voor vandaag, begin ik aan het voorbereiden van de lessen voor morgen. Of misschien eerst toch nog even kuieren.

Die werklike werk begin. Juffrou Chimène gee in die Afrikaans les.

5h40 de wekker loopt af. Wat heb ik slecht geslapen deze nacht! De ene keer te warm, dan weer te koud, Angie lag ook te woelen, de lessen die ik moest geven bleef ik in mijn hoofd opzeggen,…

Stress stress stress, ik voelde me net een Duracelkonijn. Ik liep van hier naar daar en herhaalde de leerstof verschillende malen. Eenmaal op de school aangekomen , moesten we nog enkele kopieën maken. Ondanks we een 20tal minuten vroeger waren vertrokken, hadden we in de school maar 10 minuten meer over om een koffie te drinken.

Normaal moest ik pas het 3^de lesuur lesgeven maar de leerkracht van NW moest de les die ik had voorbereid zelf ook aan een andere klas geven en ze vroeg me of ik haar wou helpen. Natuurlijk wou ik dat doen want dit was de perfecte oefening voor de volgende les die ik dan zelf helemaal alleen zou moeten geven.

In mjjn PowerPoint, waar ik toch wel fier op ben, heeft de leerkracht maar 2 schrijffouten gevonden. Toch niet zo slecht want alles stond in het Afrikaans.

Toen ‘mijn’ leerlingen de klas binnenkwamen werd ik opeens veel rustiger. Ik had een goed gevoel en dit bleek terecht. De les verliep goed! De leerlingen werkten goed mee en konden op het einde van de les duidelijk zeggen wat ze hadden geleerd. Ik heb een leerling aan bord laten komen om zelf eens "meester" te spelen en om het verloop van de bestuiving en bevruchting van de bloem uit te leggen aan de hand van een prent.

De wiskundeles verliep eveneens goed. Het was wel even sukkelen met de passer op het digitale bord. In het begin stond mijn bord vol met strepen omdat ik de passer wou verkleinen of verschuiven en daardoor per ongeluk een lijn tekende. Maar oefening baart kunst.

Het is duidelijk te merken dat de leerlingen het niet gewoon zijn om andere werkmethodes te gebruiken. Tijdens de 2 lessen hebben ze hoeken met hun armen moeten maken, ze zijn vooraan aan het bord moeten komen, ze hebben een keuzespel gespeeld met gekleurde kaartjes,… Ze lachten en maakten plezier. Als leerkracht kan ik daar echt van genieten bij het zien hoe de leerlingen op een plezante manier iets kunnen bijleren. Natuurlijk is er steeds het gevaar dat zij niet van ophouden weten. Dit was eventjes het geval maar nadat ik hen op onze gemaakte afspraken had gewezen, kon de les verder gaan zoals gepland.

Ook de taal vormde eigenlijk geen probleem. Het gaat zelfs vlotter dan wanneer je de kinderen in de gang aanspreekt. Tof!

De lessen zijn volledig afgewerkt en zijn goed verlopen. Ik heb mij dus weeral eens druk gemaakt voor niets. Morgen geen stress meer… of dat hoop ik toch. Ik kan in ieder geval met een goed en zeker gevoel de lessen van morgen voorbereiden.

Na het werken volgt een beetje ontspanning

Gisteren hebben  Angelique en ik al heel wat lessen voorbereid. Het Afrikaans schrijven is duidelijk moeilijker dan het spreken. We moeten les geven over natuurrampen, de soorten driehoeken en de voortplanting van de bloem. Er komen heel wat moeilijke termen in voor, maar Angelique en ik gaan het hele weekend elkaar les geven over deze onderwerpen zodat het (hopelijk) vlot zal verlopen.
We hebben met de leerkrachten afgesproken dat we de lesvoorbereidingen eerst mailen. Zo zullen we ons een beetje zekerder voelen. Na de middagpauze zijn we naar huis toe gegaan om nog wat verder te werken en vervolgens 'kuier' in de zetel.

Kindjes tijdens de lunch

Van al dat vroeg opstaan, waren we moe en zijn om 22u00 in ons bed gekropen.

Vandaag was het geen school. Normaal, langslapers zoals we zijn, zouden we tot een stuk in de middag slapen, maar vandaag was het anders! Angelique en ik hebben in de ochtend nog wat voor school gewerkt. Rond 14u00 zijn we samen met Caren en haar vriend wijn en kaas gaan proeven. Heerlijk!!

Op de wijnplaats liep dit vertederende meisje met gebroken arm.

Tijdens het naar huis rijden maakten we nog een korte tussenstap om een echte Afrikaanse shot te proeven.
"Sowito toilet" het drankje rechts op de foto was een voltreffer op alle vlak.