De auto van Jeniva, een leerkracht die ons elke ochtend komt
halen, was deze morgen beladen met enorm veel extra materialen. Leentje en
Melissa hadden verfrollers en andere verfattributen mee en Angelique en ik
hadden ook heel wat materialen (meettabellen, afsprakenbladen, rietjes,
sjablonen, cd’s,…) mee voor onze eigen lessen.
Vandaag is helemaal anders uitgedraaid dan verwacht.
Lessen:
De eerste les die ik moest geven was de les
wiskunde waarin ik de kinderen kennis laat maken met onze manier van werken om
lengtematen om te zetten in kleinere of grotere lengtematen bv. m naar cm. Ook
had ik voor deze les een groepswerk
voorzien met takenkaartjes (materiaalmeester, geluidsmeester,…) Dit alles was
nieuw voor de kinderen wat mij wel een beetje extra stress gaf. Eenmaal ik aan
de les begonnen was, verliep het vlotter dan ik had durven hopen. Na enkele
voorbeelden die ikzelf aangaf met de meettabel kwamen de kinderen vooraan
oefeningen maken. Deze waren bijna altijd correct. Het enigste waar ze soms mee
sukkelden, was bijvoorbeeld wanneer ze 20cm moesten omzetten naar meter.
Meestal kleefden ze de 2 in de kolom van cm en de 0 in de kolom van mm. Na een
paar extra voorbeelden leken ze het dan toch te begrijpen. De volgende stap in
mijn les was schatten. Nadat ze wisten wat schatten was, toonde ik met een
prent hoe je bepaalde voorwerpen gemakkelijk kon schatten. Een duim is ongeveer
1 cm breed en 1 grote stap is ongeveer 1m. De lengte van de klas en van hun gom werden door een leerling geschat.
Nog steeds verliep alles goed! Maar dan kwam het groepswerk. Ik verdeelde de
kinderen in groepen van 4 en gaf elk van hen een individuele opdracht met
behulp van de takenkaartjes. De materialen die ze moesten schatten en meten
werden uitgedeeld en de leerlingen gingen aan de slag. Aangezien ik zag dat de leerlingen nog niet zo goed begrepen wat de opdracht was,
herhaalde ik deze nog eens klassikaal. Waauw, mijn stress was totaal overbodig
geweest. Het enige negatieve maar verwachte aandachtspuntje was dat de tijd te
kort was en niet alle oefeningen opgelost werden. Hieraan kunnen de leerlingen
donderdag verder werken. De meester vond dit zo’n toffe en interessante les met
als gevolg dat ik dit ook aan de andere 2 klassen 4A en 4C moest geven. Ik heb
vandaag dus bijna een volledige dag les gegeven.
De les levensvaardigheden bestond uit een korte inleiding
aan de hand van mijn bloemenprent. Angelique had al eens een gelijkaardig les
moeten geven waardoor ik wist waarmee de kinderen problemen hadden. De
instructie gebeurde in delen die de kinderen stap per stap moesten volgen. Ook
dit gaf een goed resultaat. Alle kinderen op 1 na werkten de opdracht correct
uit. Die ene leerlinge had haar naam
niet mooi in het midden geschreven en ook niet in drukletters. Reeds eerder
tijdens mijn stage in Klapmuts had ik gedacht dat zij een kindje was met FASD.
Zij heeft enkele uiterlijke kenmerken van deze aandoening. Door dit voorval is
mijn vermoeden nog groter geworden.
Leuk om te zien hoe creatief sommige kinderen zijn met het
kiezen van patronen.
De laatste les was het maken van sorbet. Sorbet is hier niet
het waterijs zoals bij ons. Het bestaat uit koeksoda,
wynsteensuur en versiersuiker. Een geblinddoekte leerling proefde en kon
beschrijven hoe het smaakte maar herkende niet wat het was. Wanneer alle
leerlingen mochten proeven moest ik echt een gedragsregel bedenken omdat ze
stonden te duwen om zeker niet vergeten te worden.
Observeren:
Vandaag heb ik niet veel kunnen observeren omdat ik zelf
veel les heb moeten geven. Tijdens de lessen die ik toch heb geobserveerd, ben
ik toch een paar keer verschoten. Vandaag heb ik voor de eerste keer een kind
‘een tik’ zien krijgen. Ook was er een meisje met heel lange vlechtjes die op een
dot waren opgestoken. De juf noemde het een pompoen en bij een opmerking nam ze
de ‘pompoen’ vast en trok deze van links naar rechts.
Tijdens de les NW kwam er een andere juf binnen die achteraan
in de klas plaats nam, een babbeltje maakte met de klasjuffrouw en haar
boterhammen begon op te eten.
Het laatste voorval waarvan ik een beetje ben verschoten,
deed zich voor tijdens het verbeteren van werkblaadjes. Bij 2 werkblaadjes
waren alle vragen beantwoord met zinnen die bestonden uit letters die aan
elkaar waren geschreven en verzonnen woorden vormden. Ik vroeg aan de
leerkracht wat deze leerlingen hiermee bedoelden waarop ik het volgende
antwoord kreeg: ‘Zij kunnen niet lezen.’ Hoe geraakt een kind in graad 4 als
het niet kan lezen, vraag ik me dan af en waarom doen de leerkrachten hier
niets aan. Ook bij andere kinderen merk ik op dat zij de vragen niet goed lezen
of begrijpen. Ze beantwoorden de vragen met antwoorden die bij een andere vraag
horen of ze schrijven de woorden
helemaal verkeerd. Ik moest alles wat er enigszins op leek toch als correct aanrekenen.
Ik heb ervoor gekozen om niet in het rood maar om alles in het groen correct
neer te schrijven naast het foutieve antwoord.
Vandaag heb ik ook nog verdere afspraken gemaakt
i.v.m. mijn project van volgende week. Wanneer ik de mensen hierover niet zou
aanspreken, zouden ze dit vergeten. Ik heb ook onmiddellijk al een afspraak
gepland voor donderdag. Ik weet wel al dat ik met 6 leerlingen ga werken
uit graad 2! Perfect!
Net toen de school gedaan was en we klaar stonden om te
vertrekken, zagen we een enorme zwarte rookpluim naast de school. Blijkbaar
stond er een huis van het township in brand en doordat het niet snel genoeg geblust
werd, sloeg de brand al snel over naar het huis ernaast.
Morgen is het stemdag, dus geen school. Toch ga ik deze
avond nog tot in de late uurtjes werken want ik heb nog heel wat werk voor de
boeg.
Beste Chimène
BeantwoordenVerwijderenHet was weeral een tijdje geleden dat ik je blog bezocht...
Je dagen lijken goed gevuld!
De verkiezingen van vandaag zijn hier ook nieuws in de Belgische pers!
Nog veel succes op Klapmuts!
Vriendelijke groeten
Christel
Beste mevrouw
BeantwoordenVerwijderenDe stage in Klapmuts is inderdaad goed gevuld maar super leerrijk.
Wel is deze stage een rollercoaster van gevoelens. Ik ben zo blij als ik de kinderen zie lachen en zie genieten van de materialen en werkmethodes die ik aanbied. Maar zoals u ook weet hebben deze kinderen het hard te verduren eenmaal ze uit de school stappen (soms ook wel binnen de schoolmuren).
Dit is zeker een ervaring die ik nooit zal vergeten!
Met vriendelijke en zonnige groeten
Chimène