Observeren en studeren wie zijn best doet zal het leren.

07u45 de bel gaat! De leerlingen van graad 4 komen zonder begeleiding de klas binnen en wachten naast hun bank tot de leerkracht arriveert en zegt dat ze moeten neerzitten. Net zoals gisteren werd een tekst voorgelezen en vervolgens een gebed gebeden door een leerling. Het gebed is eigenlijk een soort bedanking aan God voor alles wat de leerlingen hebben, kunnen doen,…

De eerste les van vandaag was een les wiskunde. De tafel van 7 werd luidop opgezegd en vervolgens ingeoefend aan de hand van een PowerPoint. De leerlingen schrijven de formule en het antwoord in hun ‘maaltafelskryskrift’. De verbetering wordt eerst door de leerlingen uitgevoerd, daarna worden de boekjes opgehaald ter controle door de leerkracht. Joepie ik mocht een beetje leerkracht spelen! In elk boekje moest ik mijn handtekening, de datum van vandaag en een Nederlands tekstje schrijven. Persoonlijk vond ik dat het ‘proficiatbloemetje’ niet mocht ontbreken. Na 26 handtekeningen, datums, tekstjes en bloemetjes kon ik de les wiskunde verder meevolgen.


De leerlingen moesten leren schatten. ‘Voor een keer mogen er foute antwoorden in het werkboek staan.’ zei de leerkracht. Waarop een leerling antwoordde: ‘Ik ga juiste fouten geven.’.

Tututututu, de luidspreker onderbrak de les. De leerkracht kreeg als opdracht na te gaan welke leerlingen niet over internet beschikken thuis. 1 leerling stak zijn hand op. Ik weet niet waarom, maar ik had een beetje compassie dat hij als enigste zijn hand in de lucht moest steken. Zeker wanneer hij rond keek en zag dat hij de enigste was.

Na de les wiskunde volgde een les Afrikaans. De les werd vervangen door een luistertoets. 2x werd de tekst voorgelezen door de leerkracht. Dit gebeurde op een zeer traag tempo, met veel intonatie en bijpassende gebaren. Op deze manier werd de tekst visueel gemaakt en onthouden de leerlingen beter wat er gezegd is. Tijdens het invullen van de toets (45 minuten) was de leerkracht even weg om de enquête rond het internetgebruik in andere klassen af te nemen. Ik moest dus toezicht houden tijdens het maken van de toets. Super leuk! In sommige leerlingen herkende ik mezelf toen ik jong was. De leerlingen zitten per 2 op een bank en moeten een houten paneel tussen beide plaatsen zodat ze niet bij elkaar kunnen afkijken. Wat deden sommige leerlingen: achteruit leunen, het hoofd stil houden en alleen met de ogen naar de andere zijn papier kijken; zich uitrekken; doen alsof ze dromen en eigenlijk op het papier van de leerling schuin voor hen proberen kijken;… Herkenbaar was ook dat enkele leerlingen hun arm op de ingevulde vragen legde als ik passeerde omdat zij niet zeker waren van hun antwoord. Na de toets mochten de leerlingen hun meegebracht eten opeten in de klas. Of wat je eten kan noemen… chips, spekken, lolly’s, popcorn, muffins,… Niemand had een stuk fruit mee. De kinderen zijn nog klein maar eten kunnen ze. Het is niet dat de ene leerling sandwishen eet en de andere chips. Neen, 1 leerling eet eerst een muffin, dan een sandwish en vervolgens een lolly.

In Angelique haar klas zit een Afrikaanse student die hier ook stage loopt. Het eerste lesuur moest zij les geven rond gevoelens. Ik had deze les eigenlijk ook graag bijgewoond, maar ik vond het  onbeleefd mijn leerkracht zijn les te onderbreken. Achteraf hoorde ik dat de studente de nodige papieren om haar voor te bereiden in school was vergeten. De les zelf viel mee, maar is zo te horen op een ander niveau dan wij les geven. Zij moest nog enkele werkblaadjes knippen en las alles af uit de werkbundel. Duidelijk niet goed voorbereid denk ik dan. Wat ik niet begrijp is dat zij deze morgen totaal geen stress had. Toen ik haar vroeg hoe zij haar voelde antwoordde zij: ‘Lekker, zeker geen stress’. Persoonlijk zou ik geen oog toe doen en rondrennen zoals ‘een kieken zonder kop’.

Nu gaan Angelique en ik nog werken aan de lessen en straks op gesprek bij meneer Cobus voor ons project. Na school gaan we inkopen doen voor ons project in de knutselwinkel.